Avansert søk

5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

overlevere

overlevera

verb

Opphav

etter tysk

Tyding og bruk

  1. gje, levere frå seg
    Døme
    • overlevere eit brev
  2. la gå i arv frå ættledd til ættledd;
    halde ved lag
    Døme
    • skrive ned eit eventyr slik det er overlevert

tradere

tradera

verb

Opphav

frå latin ‘overlevere’, av trans ‘over’ og dare ‘gje’

Tyding og bruk

munnleg overlevere eller formidle tradisjonsstoff
Døme
  • forteljingane var traderte i fleire hundre år før dei vart nedskrivne

akkreditiv

substantiv inkjekjønn

Uttale

akreditiˊv

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

fullmaktsbrev for ein offisiell utsending
Døme
  • vere i audiens hos Kongen for å overlevere akkreditiva sine

overlevering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det som særleg munnleg blir ført vidare frå ættledd til ættledd;
    Døme
    • vi kjenner segna i fleire munnlege overleveringar

notifisere

notifisera

verb

Opphav

frå latin , av notus ‘kjend’ og -ficere ‘gjere’

Tyding og bruk

  1. gjere kjent, melde
  2. overlevere ein diplomatisk note