Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

oppakning, opp-pakning

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

utstyr ein ber med seg;

bagasje (1), ferdagods, reisegods

Døme

ein soldat med full oppakning

pakning

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

omslag, emballasje;
pakke (1, 1)
Døme
- ei pakning med seks øl
- - sekspakning
  - tjuepakning
mengd av utstyr ein fraktar med seg;
oppakning
Døme
- 30 kilometer marsj med pakning
gummiskive eller anna tettemiddel i kran, ventil, maskin eller liknande
Døme
- skifte pakninga på vannkrana

bagasje

substantiv hankjønn

Uttale

bagaˊsje

Opphav

frå fransk , av gammalprovençalsk baga ‘sekk, pung’

Tyding og bruk

reisegods, oppakning
Døme
- reise med lite bagasje;
- sjekke inn bagasjen sin
i overført tyding: livsrøynsle, kunnskap, kompetanse eller liknande
Døme
- ha bagasje frå tidlegare kjærleiksforhold;
- ha traumatiske opplevingar med seg i bagasjen;
- få verdifull kunnskap med i bagasjen
i bunden form eintal: bagasjerommet på ein bil
Døme
- eg la sekken i bagasjen

pargas

substantiv inkjekjønn

Opphav

av fransk bagage

Tyding og bruk

bagasje, oppakning
Døme
- dei har pakka pargaset
skrot (1), rask (1
Døme
- bua var full av all slags pargas