Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

milt, milte

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

norrønt milti; truleg av melte

Tyding og bruk

organ i bukhola der lymfocyttar blir danna

spleen

substantiv hankjønn

Uttale

splin

Opphav

gjennom engelsk; frå gresk ‘milt’, fordi ein trudde at melankoli kom frå milten

Tyding og bruk

melankoli, tungsinn

miltbrann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

alvorleg infeksjonssjukdom, særleg hos storfe, som gjer at milten blir sterkt forstørra;