katapult
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom latin; frå gresk , av kata ‘ned’ og pallein ‘slengje, svinge’Tyding og bruk
- om eldre forhold: maskin med ein arm som slyngjer ut stein, metallkuler og liknande, brukt i krigføring og liknande
Døme
- dei angreip murane rundt byen med katapultar
- innretning eller maskin som kastar ut ting
Døme
- flyet vart skote ut frå hangarskipet med ein katapult;
- ta katapulten på tivoli
- i overført tyding: noko eller nokon som blir kasta raskt opp eller ut i noko
Døme
- rolla i filmen var ein katapult til større roller;
- ordninga er ein katapult for nye bedrifter