Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

kanin

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin cuniculus

Tyding og bruk

dyr med gråbrun pels som liknar hare, men har kortare øyre og bakbein;
Oryctolagus cuniculus
kaninkjøt
Døme
- ete kanin

Faste uttrykk

trekkje kaninar opp av hatten
stadig kome med store overraskingar (som ein tryllekunstnar)
yngle som kaninar
yngle sterkt og ofte

simsalabim

interjeksjon

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

brukt som trylleord eller som uttrykk for at noko tilsynelatande magisk har hendt;

Døme

simsalabim! sa tryllekunstnaren og drog ein kanin ut av hatten;
simsalabim, så er problemet løyst

trekkje kaninar opp av hatten

Tyding og bruk

stadig kome med store overraskingar (som ein tryllekunstnar);

Sjå: kanin

yngle som kaninar

Tyding og bruk

yngle sterkt og ofte;

Sjå: kanin

kaninbur

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

bur (, 1) til å ha kanin(ar) i

kaninkjøt, kaninkjøtt

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kjøt av kanin

harekanin

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kanin som ættar frå Belgia og er svært lik ein hare