Avansert søk

Nynorskordboka 19 oppslagsord

substantiv hankjønn

jamfør isolere

avstenging eller avsperring frå omverda;
einsemd
Døme
- leve i fullstendig isolasjon;
- bryte isolasjonen
materiale til vern mot elektrisk straum, lyd, kulde, fukt og liknande
Døme
- isolasjonen mellom romma er dårleg;
- isolasjonen på ein elektrisk leidning

adjektiv

som ein har pålagd seg sjølv

substantiv inkjekjønn

plante i storrfamilien med smale blad og strå med skarpe kantar;
Carex vesicaria
tørka storr som i samisk tradisjon blir lagt i kommagar og anna skotøy som isolasjon

verb

av italiensk isolare, av isola; av latin insula ‘øy’

stengje ute, sperre av frå omverda
Døme
- det galdt å finne smitteberaren og isolere han
unngå sosialt samkvem
Døme
- innflyttarane hadde lett for å isolere seg
skilje ut og plassere for seg sjølv
Døme
- ingen har enno klart å isolere smittestoffet
- brukt som adjektiv
  eit isolert tilfelle;
  det var berre isolerte episodar
forsyne med isolasjon (2);
gje isolasjon (2)
Døme
- huset var dårleg isolert;
- rå luft isolerer dårleg

isolerande språk
språk utan bøyings- og avleiingsformer;
jamfør analytisk språk og syntetisk språk
sjå isolert frå
sjå på eller vurdere utan samanheng med noko anna
seksuelle overgrep må ikkje bli sett isolert frå andre typar overgrep
sjå isolert på
sjå på eller vurdere utan samanheng med noko anna
ein må ikkje sjå isolert på saka;
ein kan ikkje sjå isolert på kvar enkelt sak for seg
vurdere isolert
sjå på utan samanheng med noko anna
spørsmålet kan ein ikkje vurdere isolert berre for barneskulen