Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

inkompetent

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje kompetent (1);

udyktig

Døme

han var inkompetent til å undervise

inkompetanse

substantiv hankjønn

Uttale

inkompetanˊse eller inkompetanˊgse

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

skort på kompetanse (1);

det å vere inkompetent

inhabil

adjektiv

Uttale

inˊhabil

Opphav

jamfør in- og habil

Tyding og bruk

i jus: ugild (3)
Døme
- dommaren var inhabil
uskikka, inkompetent