Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

immun

adjektiv

Opphav

av latin immunis ‘skattefri, rein for’

Tyding og bruk

uimottakeleg for smittestoff og smittsam sjukdom
Døme
- vere immun mot malaria
uimottakeleg for påverknad
Døme
- vere heilt immun overfor kritikk;
- dei vart immune mot slagord

immunitet

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere uimottakeleg for smitte;
det å vere immun
Døme
- mange har opparbeidd immunitet mot denne sjukdomen
i jus: fridom frå ansvar eller straff for utanlandsk diplomat og (i visse høve) innanlandsk parlamentsmedlem
Døme
- strafferettsleg immunitet;
- diplomatisk immunitet;
- parlamentarisk immunitet

unæm

adjektiv

Tyding og bruk

immun, uimottakeleg
Døme
- vere unæm for sjukdom, for inntrykk
tungnæm;
urøynd, ukunnig

motstandsdyktig

adjektiv

Tyding og bruk

som har motstandskraft;

haldbar;

immun, resistent

Døme

motstandsdyktige bakteriar;
verktøyet er motstandsdyktig mot rust;
dei var motstandsdyktige mot sjukdomen

immunisere

immunisera

verb

Tyding og bruk

gjere immun

Døme

vaksinar som immuniserer mot sjukdom;
immunisere seg mot kritikk