Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
72 treff

Nynorskordboka 72 oppslagsord

glans

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; samanheng med glane (1

Tyding og bruk

  1. strålande lys eller skin
    Døme
    • ha glans i auga
  2. Døme
    • kome i all sin glans;
    • klubben har mista glansen;
    • greie noko med glans
  3. skinande, glatt overflate
    Døme
    • papir med glans
  4. glinsande mineral
  5. Døme
    • samle på glans

Faste uttrykk

  • kaste glans over
    gjere ære på ei tilstelling med å vere til stades
Artikkelside

glanse

glansa

verb

Tyding og bruk

  1. Døme
    • månen glansar;
    • det glansar i gull
  2. leggje glans (3) på;
Artikkelside

tire

tira

verb

Opphav

av tir

Tyding og bruk

Artikkelside

sole 3

sola

verb

Opphav

av sol (1

Tyding og bruk

la solstrålane treffe ein del av kroppen
Døme
  • ho soler leggane

Faste uttrykk

  • sole seg
    • vere i sola og la solstrålane treffe huda (for å få brunfarge)
      • sitje på terrassen og sole seg;
      • dei bada og sola seg
    • nyte tilbeding for status eller prestasjon;
      syne at ein er nøgd med eigen suksess
      • ho solar seg i sin eigen glans
Artikkelside

sole seg

Tyding og bruk

Sjå: sole
  1. vere i sola og la solstrålane treffe huda (for å få brunfarge)
    Døme
    • sitje på terrassen og sole seg;
    • dei bada og sola seg
  2. nyte tilbeding for status eller prestasjon;
    syne at ein er nøgd med eigen suksess
    Døme
    • ho solar seg i sin eigen glans
Artikkelside

sølvglinsande, sylvglinsande

adjektiv

Tyding og bruk

som har ein glans som liknar på skinet og glansen i sølv (1)
Artikkelside

sølvaktig, sylvaktig

adjektiv

Tyding og bruk

som liknar sølv (1) i farge, glans eller liknande
Artikkelside

ære 1

substantiv hokjønn

Opphav

seint norrønt æra; frå lågtysk ere

Tyding og bruk

  1. vyrdnad, heiderleg omdømme, gjetord, ry, glans, respekt
    Døme
    • vinne ære
    • i ordtak:
      • når lorten kjem til ære, veit han ikkje korleis han vil vere;
      • kome til (heider og) ære;
      • setje si ære i å gjere det bra
  2. (sterk) ros, høg grad av påskjøning, hylling;
    Døme
    • dette er til ære for deg
      • æra er lettare gått enn fått;
      • det var ei ære for staden at kongen kom på vitjing;
      • gjere ære på ein – rose, hylle ein;
      • han gjorde oss den æra at han kom;
      • vere all ære verd – fortene ros, vørdnad
  3. noko som heidrar ein, noko som gjev vyrdnad, gjetord
    Døme
    • det er ikkje stor ære i det;
    • det er inga ære i slikt
  4. kjensle hos det einskilde mennesket av indre verd;
    Døme
    • ho bar inga ære i seg;
    • dette går på æra mi;
    • gå på æra laus;
    • eit folk utan ære;
    • gå eins ære for nær
    • òg: godt namn og rykte
      • redde æra
    • i høgtideleg lovnad
      • underskrive sjølvmeldinga på ære og samvit
  5. Døme
    • i tukt og ære;
    • ikkje ha ære i livet
  6. Døme
    • gjere ein ei ære;
    • den som gjer ei ære, får ei ære att;
    • den eine æra er den andre verd

Faste uttrykk

  • gjere ære på maten
    vise at ein set pris på maten
  • ha/få æra for
    vere den som fortener ros for (noko)
    • dei frivillige har all æra for framgangen;
    • mor mi skal få mykje av æra for at eg hadde ei så fin barndom
  • vise nokon den siste æra
    vere til stades i gravferda til nokon
Artikkelside

skin

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt skin; av skine

Tyding og bruk

  1. klar ljoske;
    glans, lys
    Døme
    • skinet frå ei lampe
  2. ytre, synleg form;
    utsjånad
    Døme
    • gje noko eit skin av rettferd

Faste uttrykk

  • skinet bedreg
    det ytre kan gje feil inntrykk
Artikkelside

pryd

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør norrønt prýði

Tyding og bruk

noko som det står glans av;
Døme
  • vasen stod til pryd på bordet;
  • nyskulen er ein pryd for bygda;
  • ho er ein pryd for familien

Faste uttrykk

  • ikkje nokon pryd for auget
    ikkje særleg vakker
Artikkelside
Side 1 av 8