Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

geni

substantiv inkjekjønn

Uttale

sjeniˊ

Opphav

frå fransk; av latin genius ‘ånd’

Tyding og bruk

  1. stor skaparevne, intelligens, gjevnad (2);
    stort talent
    Døme
    • ha geni til noko;
    • ha geni for noko
  2. person med geni (1);
    stort talent, flogvit
    Døme
    • ho er eit geni;
    • eit musikalsk geni

heller 2

adverb

Opphav

norrønt heldr

Tyding og bruk

  1. brukt som komparativ (1 til gjerne (2: med større lyst;
    jamfør helst (2)
    Døme
    • eg drikk heller te enn kaffi;
    • eg vil heller ta bilen enn å gå;
    • ho vil heller døy enn å leve i ufridom
  2. med større grunn;
    Døme
    • nei, da får vi heller finne på noko anna;
    • vi går heller dit;
    • det var heller lyst enn mørkt
  3. Døme
    • det vart heller seint;
    • det er heller kaldt;
    • det er heller tvilsamt
  4. ved nekting: på same måte, like lite
    Døme
    • ikkje eg heller vil gå;
    • kan du ikkje rekne heller?
    • han var heller ikkje noko geni
  5. Døme
    • det er da ikkje så ille heller

Faste uttrykk

  • ei heller
    heller ikkje
    • oppmøtet var det ingen ting å seie på, ei heller loddsalet
  • faen heller
    brukt for å forsterke svar eller utsegn
    • nei, faen heller!
    • faen heller, når høvet var der!
  • jo før, jo heller
    så snart som mogleg

underbarn

substantiv inkjekjønn

Opphav

av under (1

Tyding og bruk

genialitet

substantiv hankjønn

Uttale

genialiteˊt

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

det å vere genial;
Døme
  • genialiteten i musikken til Mozart

genial

adjektiv

Uttale

geniaˊl

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

som har eller vitnar om geni (1);
svært talentfull, oppfinnsam, sinnrik
Døme
  • han er genial;
  • genial idé;
  • genial konstruksjon;
  • genial framstilling

gudesend

adjektiv

Tyding og bruk

som send av ein gud
Døme
  • eit gudesendt geni

genierklære

genierklæra

verb

Uttale

sjeniˊærklære

Tyding og bruk

omtale nokon som geni (2)
Døme
  • ein genierklært fotograf

flogvit, flogvett

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ha stort flogvit
  2. menneske med flogvit (1);
    Døme
    • han er eit flogvit

flognæme

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

stort talent;
geni, flogvit (1–2)

naturbegavelse

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. medfødd talent;
    geni
    Døme
    • ha ein naturbegavelse for kunst
  2. Døme
    • Mozart var ein naturbegavelse innan musikk