Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

farg

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør fergje (

Tyding og bruk

noko tungt brukt til press

Døme

leggje farg på noko

farge 2

farga

verb

Opphav

frå lågtysk; av farge (

Tyding og bruk

setje (ein viss) farge (1, 1) på;
gje farge
Døme
- farge garn;
- farge håret;
- plagget fargar av i vask
verke inn på;
prege (2), særmerkje
Døme
- miljøet fargar synspunkta hans