Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

eksponent

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av eksponere

Tyding og bruk

  1. tal som viser kor mange gonger eit bestemt tal skal multipliserast med seg sjølv
    Døme
    • i uttrykket ‘104’ er ‘4’ eksponent
  2. typisk representant for eit syn, ein idé, ei retning eller liknande
    Døme
    • han er rekna som ein av dei fremste eksponentane for sjangeren;
    • ein eksponent for verdiane til partiet;
    • ho er blitt ein eksponent for den luksuriøse livsstilen
Artikkelside

logaritme

substantiv hankjønn

Uttale

lågaritˋme; logaritˋme

Opphav

frå nylatin; av gresk logos ‘forhold’ og arithmos ‘tal’

Tyding og bruk

eksponent (1) som ein opphøgjer eit grunntal, oftast 10, i for å få eit visst tal;
forkorta lg eller log
Døme
  • logaritmen til 100 er 2;
  • bruk av logaritmar gjer det lettare å arbeide med store tal

Faste uttrykk

  • naturleg logaritme
    logaritme med grunntal e;
    jamfør e (2, 2)
Artikkelside

potenseksponent

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

Artikkelside

potensere

potensera

verb

Tyding og bruk

  2. i matematikk: setje eit gjeve tal som faktor så mange gonger som eit anna tal, eksponenten, seier;
Artikkelside