Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

einstøing

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt einstǿðr

Tyding og bruk

lite sosial person som trivst best aleine;

original (, 2), særling

Døme

romanen handlar om ein einstøing utan vener eller familie;
allereie som barn vart han sett på som ein einstøing

original 1

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

den første i sitt slag;
noko opphavleg eller ekte
Døme
- måleriet er ikkje ein original;
- gjendiktinga er betre enn originalen
person med særeigen tenkjemåte eller framferd;
særling, einstøing
Døme
- han er litt av ein original

særling

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

einstøing, raring;

folkestygg

adjektiv

Tyding og bruk

som held seg borte frå folk;

Døme

ein folkestygg einstøing

asosial

adjektiv

Tyding og bruk

utan evne eller lyst til å innordne seg etter normene i samfunnet
Døme
- frustrasjonar som kan ende i asosial framferd;
- kriminell og asosial åtferd
som ikkje liker eller ynskjer selskap av andre
Døme
- ein asosial einstøing;
- føle seg asosial