dugurd
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt dagverðr, dǫgurðr av dagr ‘dag’ og verðr ‘måltid’; jamfør nattverdTyding og bruk
måltid mellom frukost og middag, som ein tidleg lunsj
Døme
- om ei stund var det matøkt - dugurd eller føremiddagsmat;
- eg åt tre skiver i dugurden