Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

diskresjon

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå latin discernere; jamfør diskré

Tyding og bruk

det å teie med noko som andre vil halde løynt;

taktfull og varsam framferd

Døme

vise diskresjon

diskresjonsbrot, diskresjonsbrott

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

brot (3) på diskresjon

indiskresjon

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør indiskré

Tyding og bruk

det å mangle diskresjon;

det å vere lausmunna;

Døme

forfattaren vart kritisert for alle indiskresjonane i boka

hm

interjeksjon

Opphav

lydord

Tyding og bruk

brukt for å uttrykkje kremting (ved diskresjon, blygskap, skepsis, ironi, ettertanke, spørsmål og liknande)

Døme

hm, kva meinte han med det?

kjenslevar

adjektiv

Opphav

jamfør var (

Tyding og bruk

som reagerer sterkt på ytre påverknad eller inntrykk;
finmerkande, følsam (1)
Døme
- vere kjenslevar i fingertuppen;
- bransjar som er kjenslevare for økonomiske svingingar
med sterke kjensler;
nærtakande, sårbar, følsam (2)
Døme
- ein kjenslevar person;
- kjenslevare dikt
som ein unngår å snakke om fordi det kan støyte (6) (nokon);
som ein handsamar med diskresjon;
ømtolig (2), delikat (2), følsam (3)
Døme
- kjenslevare saker;
- diskutere eit kjenslevart tema

følsam

adjektiv

Opphav

frå tysk; av føle (

Tyding og bruk

som reagerer sterkt på ytre påverknad eller inntrykk;
finmerkande, kjenslevar (1)
Døme
- eit følsamt måleinstrument;
- vere følsam for støv;
- kabelen er svært følsam
med sterke kjensler;
nærtakande, sårbar, kjenslevar (2)
Døme
- ha eit følsamt sinn;
- han er den mest følsame av brødrene
som ein unngår å snakke om fordi det kan støyte (6) (nokon);
som ein handsamar med diskresjon;
ømtolig (2), delikat (3), kjenslevar (3)
Døme
- ei følsam sak