Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 6 oppslagsord

detektiv

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk detect ‘oppdage, avdekkje’; frå latin detegere ‘avdekkje’

Tyding og bruk

særleg om utanlandske forhold: tenesteperson ved kriminalpolitiet eller privatperson som etterforskar brotsverk

privatdetektiv

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør detektiv

Tyding og bruk

detektivforteljing

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

forteljing der ein detektiv er hovudperson

detektivarbeid

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

arbeid som ein detektiv gjer for å oppklare eit brotsverk

detektivroman

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kriminalroman der ein detektiv er hovudperson

detektor

substantiv hankjønn

Uttale

detekˊtor, i fleirtal detektoˊrar; detekˊtorar

Opphav

av engelsk detect; jamfør detektiv

Tyding og bruk

  1. instrument som påviser og måler ein fysisk storleik, til dømes radioaktiv stråling eller elementærpartiklar
  2. i radio og fjernsyn: likerettar som formar om eit signal til opphavleg lyd eller bilete