Avansert søk

11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

dessverre, dess verre, di verre, diverre

adverb

Tyding og bruk

så synd, så leitt
Døme
  • eg kan dessverre ikkje kome;
  • vi er dessverre ikkje inviterte;
  • dette kan eg dessverre ikkje kommentere

skam

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skǫmm

Tyding og bruk

  1. sterkt negativt omdøme;
    Døme
    • føre skam over nokon;
    • leve i skamma;
    • dei sat der med skamma;
    • fy for skam!
  2. handling, eigenskap, tilstand eller liknande som er årsak til skam (1)
    Døme
    • det er stor skam at dei fekk lov til å ture fram slik
  3. person, ting eller tilhøve som er årsak til vanære for ei gruppe eller eit samfunn
    Døme
    • han er ei skam for heile bygda;
    • boka er ei skam for forlaget
  4. kjensle for kva som sømer seg;
    det å skamme seg;
    Døme
    • han vart heit av skam;
    • ho raudna av skam;
    • dei åtte ikkje skam i livet
  5. Døme
    • det er både synd og skam;
    • det er både skam og skade;
    • skam få den som seier slikt
  6. brukt som førsteledd i samansetningar: med kraftig og skadeleg verknad;
  7. brukt som etterledd i samansetningar: skamkjensle over det som førsteleddet er knytt til;
    i ord som flyskam

Faste uttrykk

  • bite hovudet av skamma
    undertrykkje skamkjensla
  • for skams skuld
    for å unngå skam;
    for ikkje å ta seg dårleg ut
  • gjere skam på
    • skjemme ut, vanære
      • dei gjorde ikkje skam på klubben
    • motprove tydeleg;
      gjere til skamme
      • dei gjorde skam på spådomane
  • gjere til skamme
    vise at noko ikkje er rett;
    motprove, avsanne
    • alle argumenta er gjorde til skamme
  • skam å seie
    dessverre

regne

regna

verb

Opphav

norrønt regna

Tyding og bruk

  1. falle som regn (1)
    Døme
    • det regna og bles;
    • dessverre regna ferien bort i år
  2. i overført tyding: kome i store mengder
    Døme
    • det regna med lovord;
    • det regna bomber over byen

Faste uttrykk

  • når det regnar på presten, så dryp det på klokkaren
    når ein har suksess, kjem det òg andre i nærleiken til gode

glipp 2

substantiv ubøyeleg

Opphav

same opphav som glepp (1

Faste uttrykk

  • gå glipp av
    ikkje oppnå eller få med seg;
    miste moglegheita til
    • eit tilbod ein ikkje kan gå glipp av;
    • eg gjekk dessverre glipp av julebordet i fjor;
    • sikre at elevane ikkje går glipp av viktig undervisning

uheppeleg

adjektiv

Opphav

jamfør uheppe (1

Tyding og bruk

  1. uheldig
    Døme
    • det gjekk så uheppeleg til;
    • ein uheppeleg verknad
  2. brukt som adverb: uheldigvis, dessverre
    Døme
    • uheppeleg for meg var det glatt der
  3. Døme
    • uheppelege mengder

uheldigvis

adverb

Tyding og bruk

som eit uhell;
Døme
  • uheldigvis låg det ein stein der eg datt

skam å seie

Tyding og bruk

dessverre;
Sjå: skam

gå glipp av

Tyding og bruk

ikkje oppnå eller få med seg;
miste moglegheita til;
Sjå: glipp
Døme
  • eit tilbod ein ikkje kan gå glipp av;
  • eg gjekk dessverre glipp av julebordet i fjor;
  • sikre at elevane ikkje går glipp av viktig undervisning

banalisere

banalisera

verb

Uttale

banaliseˊre

Opphav

av banal

Tyding og bruk

gjere banal
Døme
  • filmen banaliserer dessverre eit viktig tema

beklagelegvis

adverb

Opphav

av beklage

Tyding og bruk

Døme
  • beklagelegvis måtte vegen stengjast