Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

dørvakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

person som held vakt ved ei inngangsdør for å kontrollere dei som går inn og ut
Døme
  • vere dørvakt på ein utestad i byen
Artikkelside

dørvaktar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som vaktar inngangsdøra til eit lokale;
Artikkelside

vakt 1

substantiv hokjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med vake (2

Tyding og bruk

  1. det å vake eller vakte
    Døme
    • halde vakt (over noko(n))
    • sitje, stå på vakt;
    • gå av, på vakt – slutte, byrje vakta; jamfør vakt (1, 2);
    • dr. Aasen har vakt i natt – har teneste
  2. tidsrom da ein held vakt (1, 1), vakttørn
    Døme
    • til sjøs er døgnet delt inn i seks vakter;
    • ta siste vakta
  3. stad, lokale der det blir halde vakt
    Døme
    • melde seg i vakta
  4. person(ar) som held vakt;
    jamfør vaktar
    Døme
    • dørvakt;
    • snikje seg forbi vakta;
    • gå, stå vakt;
    • setje ut vakter

Faste uttrykk

  • på vakt mot
    påpasseleg (og mistenksam) mot
Artikkelside

utkastar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. dørvakt på restaurant eller liknande
  2. maskindel, mekanisme som kastar ut noko (til dømes patronhylse frå skytevåpen, snø frå snøfresar)
Artikkelside