Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

braman, bramin

substantiv hankjønn

Uttale

bramaˊn; bramiˊn

Opphav

frå sanskrit ‘prest’

Tyding og bruk

medlem av den øvste indiske kasten

bramanisme, bramaisme

substantiv hankjønn

Uttale

bramanisˊme; bramaisˊme

Opphav

av braman

Tyding og bruk

del av hinduismen som er dominert av tekstane og rituala til braminane