Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

substantiv inkjekjønn

bladmetall av gull brukt til forgylling

verb

belegˊje; belegˊge

frå lågtysk; i tyding 4 frå nederlandsk

dekkje (1) med eit lag av noko
Døme
- skinnet er belagt med bladgull
ta opp plassar på overnattingsstader, i større lokale, om bord i transportmiddel eller liknande
Døme
- berre halvdelen av seta i salen er belagde
underbyggje;
dokumentere
Døme
- ordet ‘dåre’ er belagt i norrønt
gjere fast;
binde;
fortøye
Døme
- beleggje båten

substantiv inkjekjønn

jamfør snitt (

bladgull på snittet av ei bok

substantiv inkjekjønn

folie av sølv som er valsa eller hamra ut;