Avansert søk

10 treff

Nynorskordboka 10 oppslagsord

avle 2

avla

verb

Opphav

norrønt afla

Tyding og bruk

  1. Døme
    • avle fram gode frukttre;
    • avle poteter
  2. særleg i bibelmål: gje liv til, få avkom
    Døme
    • avle barn;
    • bli avla i synd
  3. vere opphav, årsak til
    Døme
    • landet har avla mange store kvinner og menn;
    • kjærleik avlar kjærleik;
    • pengar avlar misunning og hat

avleggje, avlegge

avleggja, avlegga

verb

Opphav

opphavleg ‘leggje frå seg’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • avleggje eid;
    • avleggje ein positiv dopingprøve
  2. gå opp til ein prøve eller eksamen
    Døme
    • dei avla eksamen i vår

hesterase

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

særskild type hest som er avla fram til visse føremål

leonbergar

substantiv hankjønn

Opphav

etter den tyske byen Leonberg

Tyding og bruk

stor, gulbrun hund av ein rase som er avla fram ved kryssing av sanktbernhardshund, pyrenearhund og newfoundlandshund

heimeavla

adjektiv

Tyding og bruk

  1. avla (2 på eigen gard, i eigen hage eller liknande
    Døme
    • heimeavla kål
  2. i overført tyding: som har vakse fram i eige miljø, i eige land eller liknande
    Døme
    • heimeavla fotballspelarar

dalasau

substantiv hankjønn

Opphav

av dal

Tyding og bruk

sau av ein rase som er avla fram ved å krysse norske rasar med engelske

klon

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk ‘kvist’

Tyding og bruk

avkom som er avla fram frå eitt og same individ ved ukjønna øksling

risunge

substantiv hankjønn

Opphav

av ris (3, opphavleg ‘barn avla i riset, i skogen’

Tyding og bruk

i norrøn tid: barn fødd utanfor ekteskap

trønderfe

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

ferase avla fram i Trøndelag, brukt om ein raud rase (no gått saman med raudt norsk fe) og ein sidete rase (frå rørosfe)

klementin

substantiv hankjønn

Opphav

etter namnet til den algeriske lekbroren frère Clément, som avla fram sorten i 1902

Tyding og bruk

foredla sort mandarin (1, 2) utan steinar