Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

antrekk

substantiv inkjekjønn

Uttale

anˋtrek

Opphav

frå bokmål , av forelda antrekke ‘dra på seg kleda’

Tyding og bruk

Døme
  • eit originalt antrekk

kle seg om

Tyding og bruk

skifte klede eller antrekk;
Sjå: kle

gallaantrekk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

antrekk ein bruker til galla (1)

grilldress

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ledig antrekk som passar til fritidsaktivitetar, særleg grilling

habitt

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk habit; same opphav som habitus

Tyding og bruk

Døme
  • få av seg den gamle habitten

antrekkskodeks

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kodeks (1) for korrekt antrekk ved bestemte høve, til dømes bryllaup;

ureglementert

adjektiv

Tyding og bruk

som strir mot gjeldande reglar
Døme
  • ureglementert antrekk;
  • spele ureglementerti fotball til dømes

galla

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå spansk; samanheng med galant

Tyding og bruk

  1. høgtideleg fest
    Døme
    • galla på slottet
  2. den mest formelle kleskoden ved invitasjon til fest
    Døme
    • antrekk galla
  3. den finaste festdrakta, til bruk på galla (1)
    Døme
    • vere kledd i galla

uniform 1

substantiv hokjønn

Opphav

av uniform (2

Tyding og bruk

eins (teneste)antrekk brukt av personar i same stilling eller gruppe
Døme
  • feltuniform;
  • flygaruniform;
  • offisersuniform;
  • sjåføruniform;
  • gå i, bere uniform

glorete

adjektiv

Tyding og bruk

med mange skrikande fargar;
grell, disharmonisk
Døme
  • eit glorete antrekk;
  • bøker med glorete omslag