Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

anne

anna

verb

Opphav

norrønt anna; av ann

Tyding og bruk

vere annsam;
skunde, drive (på)
Døme
  • no får vi anne på
Artikkelside

ann

adjektiv

Opphav

norrønt annr; truleg samanheng med onn

Tyding og bruk

Døme
  • ha det ant om;
  • ha det ant med med noko
Artikkelside

kjær

adjektiv

Opphav

norrønt kærr; truleg av latin carus ‘kostesam’

Tyding og bruk

  1. som er elska, velsedd eller omtykt;
    høgt verdsett
    Døme
    • ein kjær gjest;
    • eit kjært minne;
    • ha noko kjært
    • brukt som substantiv
      • skiljast frå sine kjære
  2. brukt i kjærleg tiltale eller som innleiing i brev, tale eller liknande
    Døme
    • kjære deg;
    • kjære Anne og Håvard
    • brukt som substantiv
      • god morgon, kjære
  3. Døme
    • ho vart kjær i han

Faste uttrykk

  • inga kjære mor
    inga hjelp i å klage;
    inga bøn, ingen nåde
Artikkelside

f.

forkorting

Tyding og bruk

  1. forkorting for fødd
    Døme
    • Anne Berg, f. Olsen
  2. forkorting for før (3
    Døme
    • år 40 f.Kr.
  3. forkorting for følgjande eller følgjande side
    Døme
    • sjå s. 134 f.
Artikkelside

kollega

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘den medvalde’

Tyding og bruk

  1. person som er tilsett på same arbeidsplass som ein sjølv, og som ein arbeider saman med;
    Døme
    • alle veit at Anne er ein god kollega
  2. person som arbeider med same fag som ein sjølv eller har same stilling som ein sjølv;
    Døme
    • ministeren møtte dei nordiske kollegaene sine
Artikkelside

ansle

ansla

verb

Opphav

samanheng med anne

Tyding og bruk

Artikkelside

annast

verb

Opphav

av anne

Tyding og bruk

drive på med
Døme
  • ha mykje å annast med
Artikkelside