Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

kuruke

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

klatt av ekstrement frå ku;

jamfør ruke (, 2)

ruke 1

substantiv hokjønn

Opphav

truleg av norrønt hrúga; samanheng med ruge ( og rauk

Tyding og bruk

dunge, haug;
rue (1, 1), stakk (2
klatt av ekskrement, særleg frå dyr;
rue (1, 2)
Døme
- det ligg ei ruke i vegen

rue 1, ruve 1

substantiv hokjønn

Opphav

mellomnorsk rufa

Tyding og bruk

haug, dunge, stabel
Døme
- ei rue med flatbrød
klump, klatt med ekskrement frå dyr;
ruke (1, 2)