Avansert søk

9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

pikk 4

substantiv inkjekjønn

Faste uttrykk

  • pikk og pakk
    eigedelar ein har med seg;
    reisegods, flyttelass, pikkpakk
    • dei flytta med pikk og pakk

pakk

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ho tok pakket sitt og gjekk

Faste uttrykk

  • pikk og pakk
    eigedelar ein har med seg;
    reisegods, flyttelass, pikkpakk
    • dei flytta med pikk og pakk

pikk og pakk

Tyding og bruk

eigedelar ein har med seg;
reisegods, flyttelass, pikkpakk;
Sjå: pakk, pikk
Døme
  • dei flytta med pikk og pakk

kuk, kukk 1

substantiv hankjønn

Opphav

mellomnorsk kúkr som tilnamn; truleg samanheng med kjuke

Tyding og bruk

  1. mannleg kjønnslem;
  2. brukt som skjellsord
    Døme
    • din forbanna kuk!

drags

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør dragse

Tyding og bruk

  1. dragsing, bal
    Døme
    • det er eit drags med desse pakkene
  2. bagasje, pikk og pakk

pikkpakk

substantiv inkjekjønn

Opphav

av pikk (4

Tyding og bruk

eigedelar, bagasje
Døme
  • eg får ta med meg pikkpakket mitt og kome meg av garde

pikk 3

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

av pikke (2

Tyding og bruk

lite slag eller kakk;
pikkande lyd
Døme
  • eit pikk på døra;
  • eit pikk med hakka

pikk 2

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå fransk pique ‘spyd’

Tyding og bruk

Døme
  • ha ein pikk til

pikk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt pikkr; jamfør pik

Tyding og bruk

  1. mannleg kjønnsorgan;
  2. brukt som skjellsord
    Døme
    • han er ein jævla pikk!