Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
3 treff
Bokmålsordboka
2
oppslagsord
tyn
substantiv
intetkjønn
Vis bøyning
Opphav
av
tyne
Betydning og bruk
sterk kritikk
Eksempel
storbankene har fått mye tyn de siste årene
mobbing, plaging
Eksempel
han måtte tåle tyn fra en lagkamerat
Artikkelside
tyne
verb
Vis bøyning
Opphav
norrønt
týna
, av
tjón
‘skade’
Betydning og bruk
pine
(
2
II)
,
plage
(
2
II)
drepe
Eksempel
slagbjørnen hadde tynt en sau
Artikkelside
Nynorskordboka
1
oppslagsord
tyne
2
II
tyna
verb
Vis bøying
Opphav
norrønt
týna
;
av
tjon
(
1
I)
Tyding og bruk
gjere ende på, øydeleggje, utrydde, kverke, drepe
Døme
eg trudde han skulle tyne meg
;
tyne seg
;
tyne ugraset
;
tyne alle tilløp til fridom, kritikk
ska
,
skjemme
pine
(
2
II)
,
plage
(
2
II)
kaste (bort), miste
;
sløse (bort)
Døme
tyne bort klokka, pengane
Artikkelside