Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
17 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 17 oppslagsord

særeigen

adjektiv

Tyding og bruk

særmerkt, spesiell
Døme
  • ei særeiga røyst;
  • ei heilt særeiga utstilling
Artikkelside

spesifikk

adjektiv

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

særeigen, typisk
Døme
  • nye medikament med svært spesifikke verknader
  • brukt som adverb:
    • eit spesifikt norsk problem
Artikkelside

spesialbehandle

spesialbehandla

verb

Tyding og bruk

behandle på ein særeigen måte
Døme
  • det er urett å spesialbehandle ei gruppe i kommunen
  • brukt som adjektiv:
    • kle huset med spesialbehandla trebord
Artikkelside

spesialavfall

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

avfall som kan føre til farleg forureining og derfor skal handsamast på ein særeigen måte
Artikkelside

talemåte

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. måte å tale eller snakke på
    Døme
    • ha ein særeigen talemåte
  2. tomt prat;
    Døme
    • kome med politiske talemåtar
Artikkelside

tone 2

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt tóni, tónn, gjennom latin; frå gresk tonos

Tyding og bruk

  1. lyd som er ein verknad av regelfaste svingingar hos ein lekam
    Døme
    • fløytetone;
    • kammertone;
    • dirigenten gav koret tonen;
    • ikkje kunne syngje ein tone
  2. samspel av lys, skugge og fargar som gjev eit visst særpreg;
    fargenyanse
    Døme
    • håret har ein raudleg tone
  3. (sær)preg, svip, særeigen klang;
    Døme
    • fiolinen hadde ein vakker tone;
    • framføringa hadde ein varm, personleg tone
    • måte å uttrykkje seg på
      • brevet har ein venleg tone
    • (rett) måte å te seg eller uttrykkje seg på;
      åtferd, skikk og bruk
      • takt og tone;
      • det er ikkje god tone
  4. heving eller senking av røysta, intonasjon (3) (som gjev uttrykk for stemning, innstilling og liknande)
    Døme
    • han sa det i ein fortruleg tone;
    • i ein spørjande tone;
    • ikkje ta den tonen!
    • dette var nye tonar frå deg;
    • rose nokon i høge tonar
Artikkelside

spesiell

adjektiv

Opphav

gjennom tysk, frå fransk special; av latin species ‘art, slag’

Tyding og bruk

særeigen, særleg, særskild
Døme
  • eit spesielt høve;
  • ha ei spesiell form for humor;
  • ha spesielle anlegg for noko;
  • boka er for spesiell til å bli bestseljar;
  • han er noko spesiell
  • brukt som adverb:
    • spesielt vil eg takke dei tilsette
Artikkelside

bondsk

adjektiv

Tyding og bruk

ofte nedsetjande: særeigen for folk på landsbygda;
Artikkelside

merkeleg

adjektiv

Opphav

norrønt merkiligr

Tyding og bruk

  1. påfallande;
    rar, underleg
    Døme
    • eit merkeleg innfall;
    • eit merkeleg samantreff;
    • det er merkeleg kor seint det går
    • brukt som adverb
      • eg nådde bussen, merkeleg nok;
      • ho tok det merkeleg roleg
  2. særeigen;
    interessant
    Døme
    • ei merkeleg hending
Artikkelside

forteljeteknikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

teknikk (1) og metode ein bruker når ein fortel
Døme
  • ein særeigen forteljeteknikk
Artikkelside