dvale
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt dvala(n)Tyding og bruk
- tilstand (hos levande organismar) med nedsett aktivitet, stopp i vekst og nedsette livsfunksjonar på grunn av ugunstige ytre tilhøve
Døme
- epla ligg i dvale;
- bjørnen har vakna frå dvalen;
- bakteriane kan liggje i dvale i fleire tiår
- som etterledd i ord som
- vinterdvale
- i overført tyding: passivitet, ventetid, pause
Døme
- folket vakna opp av dvalen;
- planane har ligge i dvale;
- bandet gjekk i dvale