Nynorskordboka
bær 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit bær | bæret | bær | bæra |
Opphav
norrønt berTyding og bruk
- lita, saftig frukt av ymse planter, til dømes blåbær, jordbær og molte
Døme
- plukke bær i skogen;
- lage syltetøy av bær frå hagen
- i botanikk: saftig frukt (1) som ikkje opnar seg når ho blir mogen, og som i regelen inneheld mange frø
Faste uttrykk
- ikkje skjøne bæretikkje forstå noko som helst
- elevane skjøna ikkje bæret då læraren forklarte likningar med to ukjende;
- dette skjønar eg ikkje bæret av