Nynorskordboka
buss 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein buss | bussen | bussar | bussane |
Opphav
kortform av latin omnibus ‘for alle’; jamfør engelsk busTyding og bruk
stort motorkøyretøy til persontransport
Døme
- reise med buss;
- ta bussen;
- gå ikkje over vegen før bussen har køyrt