Nynorskordboka
åverk 2
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit åverk | åverket | åverk | åverka |
Opphav
norrønt áverk ‘(ulovleg) arbeid, valdsverk’Tyding og bruk
særleg i jus, i eldre rettsmål: skade på framand fast eigedom