Nynorskordboka
åremål, årmål
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit åremål | åremålet | åremål | åremåla |
| eit årmål | årmålet | årmål | årmåla |
Opphav
etter lågtysk; av år (3 og mål (1Tyding og bruk
- førehandsavtalt tidsrom som eit tilsetjings- eller leigeforhold skal gjelde for
Døme
- eit åremål på seks år;
- leige på åremål;
- vere tilsett på åremål
- årsdag, til dømes fødselsdag;jamfør åremålsdag