Nynorskordboka
åk
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit åk | åket | åk | åka |
Opphav
norrønt ok, samanheng med øykTyding og bruk
- underlag under trebru av neddrivne pålar samanbundne ovantil med bjelkar
- i fysikk: ferromagnetisk materiale som det ikkje er viklingar kring, men som bind saman kjernane i ein magnetisk krins eller polane i ein elektrisk maskin
- om forhold i Romarriket: galgeforma oppstilling av tre spyd som ein overvunnen fiende måtte gå under (som teikn på underkasting)