Nynorskordboka
øyrefik
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein øyrefik | øyrefiken | øyrefikar | øyrefikane |
Opphav
etter lågtysk orvige, tysk Ohrfeige; jamfør fikTyding og bruk
slag på øyret eller kinnet
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein øyrefik | øyrefiken | øyrefikar | øyrefikane |