Nynorskordboka
øsen
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| øsen | øseøsent | øsne | øsne |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| øsnare | øsnast | øsnaste |
Tyding og bruk
Døme
- eg vart litt øsen;
- hestane vart øsne;
- ein oppglødd, øsen gutunge