Nynorskordboka
vårkjøm
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
vårkjøm | vårkjømt | vårkjøme | vårkjøme |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
vårkjømare | vårkjømast | vårkjømaste |
Tyding og bruk
om stad: som blir tidleg grøn;