Nynorskordboka
vringle
vringla
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vringlaå vringle | vringlar | vringla | har vringla | vringl!vringla!vringle! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vringla + substantiv | vringla + substantiv | den/det vringla + substantiv | vringla + substantiv | vringlande |
Opphav
samanheng med vrangTyding og bruk
Døme
- vringle og vri på alt som blir sagt