Artikkelside

Nynorskordboka

vott

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein vottvottenvottarvottane

Opphav

norrønt vǫttr; truleg samanheng med vinde (2

Tyding og bruk

  1. plagg for hand, oftast med eitt rom for tommelen og eitt for dei andre fingrane;
    jamfør vante
    Døme
    • bladvott;
    • fingervott;
    • lovott;
    • selbuvott;
    • strikke vottar
  2. viljelaus, usjølvstendig person;
    Døme
    • han er ingen vott