Nynorskordboka
vondul
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein vondul | vondulen | vondlar | vondlane |
Opphav
norrønt vǫndull; samanheng med vinde (2Tyding og bruk
fangan (1) av samansveipt stråfôr (høveleg stort til eitt mål for ei ku)
Døme
- viske vondlar