Nynorskordboka
voll 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein voll | vollen | vollar | vollane |
Opphav
norrønt vǫllr ‘grasslette’Tyding og bruk
- jordstykke med jamn og fast grassvor;engslette, slåttemark
Døme
- det anga av høyet på vollen;
- pløye voll – pløye eng til åker
- grasmark som ikkje har vore åker (på lang tid)
- grasvaksen mark kring hus
Døme
- leikarvoll;
- setervoll