Artikkelside

Nynorskordboka

virak

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein virak	viraken	virakar	virakane

Opphav

lågtysk, samanheng med vie og røyk; eigenleg ‘vigd røyk’

Tyding og bruk

overstrøymande ros, hylling
Døme
- stor virak for skodespelarane etter premieren;
- vere lei av all viraken
gummiharpiks brukt til røykjelse