Nynorskordboka
villdyr
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit villdyr | villdyret | villdyr | villdyra |
Opphav
norrønt villidýrTyding og bruk
- dyr i fri naturtilstand, særleg rovdyr
- brutal, farleg person
Døme
- han er eit villdyr;
- kjenne villdyret i seg