Nynorskordboka
veterinær 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein veterinær | veterinæren | veterinærar | veterinærane |
Opphav
frå latin av veterinarius; sjå veterinær (2Tyding og bruk
person med eksamen frå veterinærhøgskule og med offentleg løyve til å gje lækjarhjelp til sjuke dyr m.m.;