Nynorskordboka
vertikal 2
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
vertikal | vertikalt | vertikale | vertikale |
Opphav
avleiing av latin vertex, sjå verteks; nylatinskTyding og bruk
- loddrett, motsett horisontal (2
Døme
- dra ei vertikal linje på grunnlinja;
- ein vertikalt delt tomannsbustad – sjå vertikaldelt
- som gjeld oppstigande ledd
Døme
- dei vertikale ledda i ei produksjonskjede frå råvare til ferdigprodukt