Artikkelside

Nynorskordboka

verst 2

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
verst	verst	verste	verste

Opphav

norrønt ve(r)st, av vond; jamfør verre

Tyding og bruk

dårlegast;
mest uheldig
Døme
- det gjekk verst i kjemi;
- i verste fall
- som substantiv:
  det var det verste du kunne ha gjort
mest utriveleg;
mest fråstøytande;
mest hårreisande
Døme
- Nils var verst;
- verst var klimaet;
- det blir verst for deg (sjølv)
- det verste står att;
  det er det verste eg har høyrt!

Faste uttrykk

ikkje så verst
etter måten bra