Nynorskordboka
verkebyll, verkbyll
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein verkbyll | verkbyllen | verkbyllar | verkbyllane |
| ein verkebyll | verkebyllen | verkebyllar | verkebyllane |
Tyding og bruk
- byll full av verk (1, 2)
Døme
- dei fekk sår og verkebyllar
- i overført tyding: noko leitt som er vanskeleg å bli kvitt
Døme
- saka har vore ein verkebyll i lang tid