Nynorskordboka
vêr 1, ver 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein ver | veren | verar | verane |
| ein vêr | vêren | vêrar | vêrane |
Opphav
norrønt veðrTyding og bruk
- hanndyr av sau;
Døme
- ein svart vêr med store horn
- i astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Vêren (mellom 21. mars og 20. april)
Døme
- han er vêr