Nynorskordboka
veit 2, veiter
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit veit | veitet | veit | veita |
| eit veiter | veiteret | veiter | veitera |
Opphav
samanheng med veittTyding og bruk
sauelus, kulus
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit veit | veitet | veit | veita |
| eit veiter | veiteret | veiter | veitera |