Nynorskordboka
vegring
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei vegring | vegringa | vegringar | vegringane |
Tyding og bruk
det å vegre seg
Døme
- ta på seg vervet etter lang vegring
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei vegring | vegringa | vegringar | vegringane |