Nynorskordboka
vantru 2, vantruen
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| vantru | vantru | vantru | vantru |
| vantrue | vantrue | ||
| vantruen | vantruevantruent | vantrune | vantrune |
Opphav
av van-Tyding og bruk
Døme
- ein vantru smil
- som ikkje trur på ei religiøs lære
- brukt som substantiv:
- omvende dei vantru